Sierganzen zijn wilde ganzen die, om hun uiterlijk schoon, nu veel gehouden worden door vogelliefhebbers. Ze passen zich gemakkelijk aan in gevangenschap en geven meestal goede kweekresultaten en dit vooral als ze in gevangenschap gekweekt zijn. Liefhebbers raad ik steeds wildvang volledig af. Ze geven zeer zelden kweekresultaten blijven meestal lang schuw en zijn soms zeer oud als ze worden gevangen. De vereisten voor het houden van sierganzen is een voldoende grote loopruimte waar ze het gras, dat hun hoofdvoedsel is, niet op kunnen. Voor de kleine soorten zoals de Manengans, die maar zo groot is als een wilde eend, is een vijver van minstens 1 m² groot en 30 cm diep met zuiver water al voldoende.

De grote soorten zoals de Canadagans, de Hoendergans en andere hebben wel liefst een wat grotere waterplas om behoorlijk te kunnen baden, wat hun vederpak prachtig en waterdicht houdt. Er bestaan veel soorten ganzen en hun gewoonten kunnen zeer uiteen lopen van soort tot soort. Bijvoorbeeld de Canadagans verdraagt siereenden goed in haar omgeving terwijl ze broedt, als de ruimte voldoende groot is. Andere ganzen kunnen in dat geval soms dodelijk aanvallen.

De Nijlgans is een zeer mooie vogel maar de meest agressieve onder haar soortgenoten. Men moet ze altijd per koppel afzonderlijk houden, bij de minste paringsdrift wordt de gent ( mannelijke gans) plots zo agressief dat alle vogels, klein en groot, aangevallen worden en dit soms met hun leven betalen. Met Nijlganzen die broedrijp zijn zullen alleen ongeleewiekte watervogels overleven op zeer grote vijvers. Alle andere soorten kunnen, naar mijn weten, op zeer grote vijvers, zoals in parken, wel gezamenlijk met andere watervogels gehouden worden. Aangezien de meeste soorten alleen, hun territorium bewaken.

Meestal houden waterliefhebbers die over veel gras beschikken, samen met hun eenden ook ganzen. Ze zijn dan ook de levende grasmachines. Bijna alle soorten ganzen verdragen goed onze winters maar ze hebben beschutting nodig tegen hevige zomerse zon en scherpe Noord- Oosterwind. Bij met sneeuw bedekte bodem en strenge nachtvorst is het aan te raden wat hooi of stro uit te spreiden opdat ze hun onderlichaam en hun poten zouden kunnen verwarmen. Als ganzen open water hebben bij harde winter, dan is er normaal geen probleem want watervogels die dan op het water liggen hebben bijna geen kou.

De voeding voor sierganzen bestaat grotendeels uit groen, vooral jong gras. Men kan zelf een voeding samenstellen die hun natuurlijk voedsel vervangt. Men geeft een goed granenmengsel aangevuld met zaden. Tussendoor geeft men, een paar keer in de week, hetzelfde mengsel dat men heeft laten kiemen maar nooit laten verzuren. Gekiemde granen bevatten andere voedingsstoffen die zeer nuttig zijn. Heel wat afval van groenten wordt graag gegeten en vult ongetwijfeld hun natuurlijk dieet nog meer aan. Het eenvoudigste en evenwichtigste is gewoon korrels voor watervogels te geven want in die korrels zit ook dierlijk voedsel.

Mijn ganzen eten, in de zomer, zoveel gras als hun hartje lust en dagelijks een bakje eendenkorrels. Als ze voldoende gras hebben dan eet één paar brandganzen slechts zoveel eendenkorrel als één paar carolina-eenden.

( Uit ervaring: Tekst René Verbist).